Umiłowanie przyrody: Szełumiel Łopatto 1923

Hanna Pilecka

hania.pil@wp.pl
(Polska)

Abstrakt

Dziś jezioro twarz ufną ku tobie unosi,
Falą szemrze o morzach, namawia na rejsy –
Ty, co po karaimsku piękno świata głosisz,
Wsiądź na statek, niech nowe spłyną ku nam wersy.

Ptaki pieśń twoją nucą, kwiat wyciąga liście
W nadziei na kojący dotyk twoich dłoni,
Białe loki obłoków iskrzą się srebrzyście –
Wzbij się lotnią do nieba, ono cię uchroni.

Tylko dzisiaj do lasu nie wchodź, Szełumielu –
Odpycha cię konarami, marszczy igieł brwi,
Piętrzy ci pod nogami głazy, mchy i ziele,

Bo bywał świadkiem wielu już aktów zbrodniczych,
Dostrzegł mordercze ślepia ludzi w leśnej dziczy
I nie chce patrzeć, jak tracisz ostatni wers krwi.

Hanna Pilecka


Słowa kluczowe:

Szełumiel Łopatto, poezja

Pobierz


Opublikowane
2023-12-30

Cited By / Share

Pilecka, H. (2023). Umiłowanie przyrody: Szełumiel Łopatto 1923. Awazymyz. Pismo Historyczno-społeczno-Kulturalne Karaimów, 34(3-4 (80-81), 29. https://doi.org/10.33229/az.1037

Autorzy

Hanna Pilecka 
hania.pil@wp.pl
Polska

Statystyki

Abstract views: 52
PDF downloads: 10


Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Bitik. Karaimska Oficyna Wydawnicza

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.


Inne teksty tego samego autora

<< < 1 2 3 4 5 > >>